From Russia with love

Vanuit een regenachtig Sint-Petersburg.
Maar wel lekker vanuit een kamer in het Novotel.

Even weer naar hoe het was.
Warschau, daar waren we gebleven en op de 21e gaan we daar aan beginnen.
Druk, druk en nog eens druk, dat is een goede beschrijving maar we vinden een parkeerplaats bij een meter, stoppen die vol met muntjes en kunnen die dag van de stad genieten.
80% van de stad was in WWII verwoest maar is weer keurig herbouwd.
Je ziet amper het verschil tussen nieuw en oud.
Langs het Presidentiele paleis staan foto's opgesteld van de neergestortte president.
Mensen leggen bloemen en staan te huilen. Wij maken een rondje door de stad, drinken op pleintjes kopjes koffie, eten een broodje en gaan in de middag weer terug naar onze Iveco.
We zetten de Iveco op een pleintje in Stawiski voor de nacht. 'Belhamels' tikken snachts op de auto en ik zet het zoeklicht aan. Jongens die te veel gedronken hebben want ze 'verstoppen' zich achter een gebouw maar kijken wel om de hoek midden in mijn zoeklicht. Geen last meer van gehad.

Volgende dag nog wat foto's bijgeplaats bij een WIFI punt op een parkeerplaats.
Wat ons opvalt in de 'oostblok' landen; er ligt nergens vuil op straat, daar kunnen 'wij' nog wat van leren.
De grenzen die vroeger vast en zeker moeilijk te nemen waren zijn nu een peulenschil. Alle grensgebouwen zijn verlaten. Je kunt zonder te stoppen door alle landen van Europa rijden, het heeft dus toch ook vóórdelen.

Zondag de 23e rijden we Riga binnen, een gezellige drukte.
Het is de dag van de marathon van Riga, de hele binnenstad is autovrij en of we maar een plekje verder willen zoeken zegt oom agent.
Ook dat gaat weer lukken en we lopen naar de oude stad.
Prachtige pleinen, gebouwen en natuurlijk een baseliek. Helaas staan we daar om 10.00 uur op de stoep en hij gaat pas om 14.00 uur open dus dan maar geen baseliek. Maar er zijn andere kerken in overvloed. Oude vrouwtjes liggen er op hun knieën op de stenen vloer te bidden. Wat ook opvalt in de oostelijke (lees katholieke) landen; je ziet er geen moslim lopen. Geen hoofddoekjes en boerka's.
Heet dat katholieke onderdrukking, ik weet het niet.
In de namiddag rijden we weer en gaan op weg naar Tallinn, Estland.
Om 18.00 uur zijn we daar, in de regen, en zetten de Iveco een beetje buiten het centrum in een woonwijkje.
Plannen maken voor morgen met een neutje en het weer deert ons niet meer.

maandag 24 mei
Regen en kou, dat is het eerste wat we merken als we wakker worden.
Na een ontbijtje, parplu's op en we gaan op stap.
Oud-Tallinn ligt op een hoge rots en achter een vestingsmuur dus de eerste ochtendgymnastiek hebben we te pakken.
Maar de beloning is zoet.
Prachtige bebouwing, mooie kerken en als klap op de vuurpijl een Russich Orthodoxe Dienst.

'S middags naar Narva, de grens met Rusland.
Na een paar 'problemen' met het invullen van Russische papieren lukt het om binnen twee uur de grens met Rusland over te steken. WE ZIJN IN RUSLAND!
Na een tijdje stoppen we in Kingisepp voor een slaapplek en een verzekering voor de auto.

Het laatste lukt op wonderbaarlijke wijze.
in de morgen van de 25e lopen we het gemeentehuis binnen na eerst een rondje stad te hebben gemaak voor een verzekering en leggen aan de mensen daar ons probleem voor.
Iedereen komt zich er mee bemoeien, ook een passant die voor 'bissenis' daar moest zijn.
Het bijkt de assistent van de gemeentesecretaris, een aardige kerel met een paar woorden Engels in zijn woordenboek.
Via hem zijn we bij een kantoor gekomen die een verzekering heeft van 3 maanden Rusland voor €35,-.
Nu op naar St-Petersburg!

Heel de middag door Petersburg gewandeld. Gebouwen aan de binen- en buitenkant bekeken en parken bezocht.
Met de ondergrondse -op advies van een Russische dame- gegaan voor de mooie stations.
Na een mooie dag vol zonneschijn op naar een hotel voor de broodnodige registratie van de VISA!

Registreren, wordt gezegd, moet binnen drie dagen via een hotel anders wordt het Siberië.
Vandaar dit bericht uit een heerlijke hotelkamer met het onbijt op de kamer gebracht.
We waren vergeten dat we alweer een uur verder waren en hadden de klok niet vooruitgezet.
Dus een uur te laat voor het ontbijt.
Maar dat is nu ook achter de kiezen en gaan we naar de Hermitage.

Tot de volgende week!