Beestenboel of boel beesten?

24-2 We gaan weer naar 'boven'. Ruim 9 maanden naar het zuiden en nu nog minstens 2 maanden naar het Noorden. De Iveco moet op de boot naar Antwerpen in Montevideo, Uruguay en die boot vertrekt pas op 4 mei. Wij hebben nog 'vakantie' tot die datum. We mogen de Iveco een paar dagen vóór vertrek inleveren en vliegen wij op 2 mei weg en komen dan op 3 mei thuis.

De eerste stad de we op de terugweg weer tegenkomen is Ushuaia, een best grote stad dus ook met een wasserette. Daar brengen we de was maar die is helaas pas om 19.30 klaar. Dan nog een supermarkt en de vorige blog verzenden. In het Nat. Park hadden we geen verbinding. En dat gebeurt regelmatig hier in dit land. Zodra je buiten de stad of dorp bent is je telefoon waardeloos geworden. Het land is blijkbaar te groot om overal zendmasten neer te zetten. Wachten op de was doen we aan de waterkant en we denken erover om hier maar te blijven slapen. Tot het een uur of 6 in de avond wordt. De autoradio's staan weer hard in de jongerenauto's die naast ons komen staan. Geen probleem, we halen de was op en rijden 20 km verder de natuur in en vinden daar een heerlijk rustige slaapplek in een free riverside-camping. Het zijn plaatsen met BBQ's, bankjes en vrije plekken voor iedereen. Dat moet Nederland en de rest van Europa ook maar gaan invoeren.

25-2 We genieten nog even van deze natuur, het zijn de uitlopers van de Andes en die gaan we vandaag verlaten. We gaan naar Rio Grande, u weet wel met die Mirage en dat monument voor de Islas Malvinas. Het is ons daar goed bevallen op de heenweg en we komen er toch langs. Dus waarom weer zoeken naar een slaapplek. De zon schijnt en ook de wind is aanwezig. Winterjassen aan en een stukje wandelen. Er komt nog een campertje naast ons staan als we gaan slapen. Ja, dat heb je met overlandersplekken.

26-2 we nemen een andere weg dan de heenweg want we willen langs een konings-pinguïn kolonie. 33 km boven Cameron aan de Bahia Inútil moet er een zijn. Als we daar aankomen bestaat de kolonie uit een stuk of honderd van die grote vogels met een aantal jongen. Ze waggelen wat heen en weer en lijken met elkaar te kletsen. Op 40 meter afstand is het een leuk gezicht. 2Km verder zetten we de Iveco op een hoge duin en gaan moederziel alleen de nacht in, denken wij. Als we aan het eten zijn komt er een “Adventuretruck" aan met een behoorlijk aantal mensen. Die gaan overal om ons heen tentjes plaatsen en die zitten even later ook aan een gezamenlijke maaltijd. Zonder overlast wordt het donker en ook rustig op de “camping”, want daar lijkt het opeens op.

27-2 tik,tik,tik hoor ik om 7.00u. Als ik naar buiten kijk zijn de tentkampeerders al bezig met het opvouwen van hun slaaptent. Ik draai me nog een keer om. Wij hoeven niets op te vouwen, behalve het bed. Dat moet iedere dag weer een bank worden en weer een bed enz. enz. Om 8.00 rijdt de truck weg en we staan weer alleen. De kachel gaat aan en om 9.00 staan wij pas op. We denken vandaag zo'n 100Km gravelweg te doen maar na 20Km wordt het een gloednieuwe betonweg. Heerlijk. Wat minder heerlijk is, op die betonweg hoor je meer geluiden uit je auto komen en zo hoor ik een geluid aan de voorkant wat ik niet thuis kan brengen. Iets bij de voor differentieel denk ik. Een inspectie bij de koffie brengt geen oplossing, ook niet als we de krik onder de wielen zetten en die laten draaien. Voorcardan, steekassen of het differentieel, daar moet het zitten. Morgen nog eens goed kijken, het is bere-koud met regen en dan is het geen pretje onder je auto. Na de pont over het Magellaan kanaal zijn we Vuurland weer uit. Met mooier weer en iets hogere temperatuur waren we waarschijnlijk langer dan een week gebleven, maar nu leek het al winter hier. Dus op naar het Noorden. We gaan eerst weer naar Chili en zetten daar na 12Km de Iveco stil bij de Laguna Azul. Morgen gaan we daar kijken maar nu eerst een kom warme soep. Het zijn hier dezelfde temperaturen als in Nederland zo lijkt het. Koud, guur en een beetje regen.

28-2 Het is droog en een stuk zachter dan gisteren maar nog geen zon als we naar de vulkaan-rand wandelen. Wat een prachtig stuk natuur hier. Een krater die vol staat met blauw water en daarom heen veel lava brokken. We rijden naar Rio Gallegos. Boodschappen en dan aan de boulevard lunchen. Op internet vind ik een Ivecodealer in deze stad en we rijden er nog even langs. Het is een kleine garage maar er staat toch een grote Iveco op de 'put'. Manaña, zegt de meneer van de garage, half elf, dan heeft hij tijd om te kijken op de put die nu nog bezet is. Het stormt met regen en kou als we weer op de boulevard van deze stad een plek voor nacht vinden. Een Chileens campertje komt in de luwte van de Iveco staan. Beetje lawaai van de schuifdeur moet je dan maar voor lief nemen.

1-3 Doordat het een beetje lawaaiig was hebben we onrustig geslapen en in de ochtend ging de wind liggen en vielen we weer als een blok in slaap. Bijna verslapen als we om 9.30 wakker worden. Alles snel,snel maar we zijn op tijd bij de garage. De meneer stapt bij mij in voor een proefritje en samen luisteren we naar de geluiden die onder de auto vandaan komen. Op de put vinden we de oorzaak een versleten kruiskoppeling van de voorcardan. Helaas kan hij dat niet repareren. Geen onderdelen in huis. Maar 800km! verder is weer een Ivecodealer en die kan het wel, die is veel groter. Alles eerst nog goed in het vet gezet en dan gaan we weer rijden. Op naar het Nat.Park Monte Leon met kolonie's pinguïns en zeeleeuwen. Als we daar om vier uur aankomen wordt je door bordjes steeds gewaarschuwd voor de poema's (Monte Leon-Leeuw) die hier zitten. Loop met meerdere personen en nooit alleen, niet met schemering, enz. Toch een beetje om je heen kijken en voor alle zekerheid ook maar de bearspray uit Canada in je zak meegenomen. Na 2,5Km geen Poema gezien maar wel heel veel Magelhaenpinguïns. Links, rechts en soms onder je zitten die koddige beestjes. We zitten een uurtje te genieten en gaan weer terug naar de Iveco die op een parkeerplek in het park staat. We blijven hier slapen, lekker rustig en morgen de zeeleeuwen, dat is het plan. Als we aan het avondeten zitten komt een ranger van het park ons vertellen dat het park gaat sluiten ivm de slechte weersverwachting. De wegen in het park worden onbegaanbaar, ook voor onze Iveco zegt hij. Het zal wel, maar daar gaan onze zeeleeuwen. We mogen nog wel door gaan met eten. Hij doet het parkhek op 'slot' met een ketting die, als wij er door gaan, ook weer op slot moeten doen. Dat doen we en rijden naar het Visitorscentrum van het park voor een slaapplek. Nee, je mag hier niet slapen, zegt de strenge ranger-mevrouw. 30 km verder is een camping. Het is ondertussen aardig donker geworden en ik rij de oprijlaan van het park weer bijna uit. En gaan dan in het veld naast de oprijlaan met gedoofde lichten een stukje verder staan. Welterusten.

2-3 Met de ochtendschemering zet ik de Iveco buiten het park, zo, nu kan niemand aan mijn kop zeuren. Douchen en eten en dan naar Cmte. Louis Piedra Buena een mond vol voor een nietszeggend dorpje aan de kust. Ook niet met een mooie vuurtoren. Die zit achter een hek van een bedrijventerrein. Wij gaan na de koffie verder naar Puerto San Julián. Daar aan de kust is volgens de overlanders een plek waar je pinguïns kunt zien óp je slaapplek. Niet dus. Wel een slaapplek maar zonder de pinguïns is er niet veel aan. In het plaatsje vinden wel een slaapplek aan de boulevard met mooi uitzicht én een heerlijk zonnetje naast een Duitse camper.

3-3 Het is hier zo'n mooie omgeving dat we een 'rustdag' houden. Tot ik door de verrekijker pinguïns aan de aan de andere kant van de baai zien. We gaan een tochtje langs de kust maken om die beesten van dichtbij te bekijken en komen vanmiddag weer hier terug. Helaas heb ik het niet goed gezien, de beestjes zitten op een eiland in de baai en ik kom daar achter als ik aan de andere kant ben. Maakt niet zoveel uit de natuur hier maakt veel goed. Mooie rotsen en vergezichten en na 30 km kust rijden we via de hoofdweg weer naar 'ons' plekje aan de boulevard.

4-3 Hieperdepiep staat er op mijn telefoon, gefeliciteerd pap. De meest vreemde verjaardag van mijn leven. Ver weg van iedereen. We appen nog wat met de kinderen en dan weer het 'gewone' leven, boodschappen, tanken en weer rijden. Op weg naar het Monument Natural Bosques Petrifcados. Het park van de versteende boomstammen. Na de RN-3 nog 50Km hobbelweg en je bent op een heel vreemde plek. Een maanlandschap met stenen boomstammen die omgevallen zijn en daardoor zijn gebroken, zo lijkt het. Het zit anders in elkaar. 150Milj. jaar geleden groeiden hier in het oerwoud (de Andes, die de regen nu tegenhoud, was er nog niet) bomen van zo'n 45m hoogte. Door een vulkaanuitbarsting ontstond er een hevige wind die de bomen omver blies. Toen kwam de as-regen en bedekte alles met een dikke laag. Regen zorgde ervoor dat de silicaten uit de as ín de boomstammen terecht kwam en door de druk van alle lagen op die boomstammen versteende het hout. Erosie zorgde er weer voor dat deze bloot kwamen te liggen, helaas gebroken. Het is een wonderbaarlijk gezicht. Enorme boomstammen maar dan van steen. Helaas hebben we maar een uurtje en dan gaat het park dicht. Morgen komen we terug zeggen we tegen de ranger-mevrouw. We rijden het park uit en parkeren de Iveco in het open veld, zo'n 15 km van de 'bomen'. Het was weer een superdag.

5-3 Regen en wind. Toch maar weer naar 'onze' bomen na de koffie.Als we daar aankomen is de wind afgezwakt en de regen ook weg. De zon laat het nog afweten maar met onze winterjassen is het prima wandelweer. We hebben meer tijd voor alle details en genieten van alle kleuren van de bomen. We rijden daarna weer terug naar onze plek in het veld en daar komt in de avond nog een camper bij staan. Prima dag geweest.

6-3 Zon en windstil maar steenkoud. Kachel aan, boiler aan en een kwartiertje wachten dan is alles warm genoeg om onder het dons vandaan te komen. We draaien de Iveco met de 'kont' in de zon en ontbijten met de achterdeuren wijd open. Dan nog even 35Km hobbelen naar de RN-3 en vandaar op weg naar Puerto Deseado. Het schijnt dat daar veel zeedieren te zien zijn en het is maar 240Km omrijden. We hebben toch vakantie :-). We zetten de Iveco aan de kust met met alweer een schitterend uitzicht.

7-3 Vandaag gaan we de Darwin route doen. Er moeten daar zeeleeuwen, dolfijnen en pinguïns zijn. We rijden diverse uitkijkpunten langs en zien.........niets. Uiteindelijk, op een eilandje in de verte een 'bosje' pinguïns. Een beetje teleurgesteld gaan we terug naar het dorpje en proberen daar in een “restaurant” het vliegtuig naar huis te boeken. Met onze Claro kaart krijgen we hier geen goede verbinding, dan maar via wifi. De wifi verbinding is even slecht als het restaurant, het vliegtuig lukt dus niet hier. Bij een ander benzinestation dan waar we nu tanken, een stuk verder, is wel wifi zegt de pompbediende. Nog een keer proberen dan maar, het lukt weer niet. Een hele middag aan de tablet en telefoon en niets gelukt. Gelukkig is onze superplek niet overgenomen door een andere camper en we staan voor de nacht weer geweldig.

8-3 Alweer hiep hiep hoera, Ineke is jarig. Het eerste wat zij doet is op de telefoon kijken naar Whatsapp. Maar daar we geen verbinding hier hebben zijn er ook geen felicitaties op het toestel. Na het ontbijt rijden we het dorp uit en dan toch nog verbinding, de felicitaties vullen het toestel en er zit een stralende Ineke naast mij. Filmpjes van de kleinkinderen zijn goed aan de jarige, en mij, besteed. Nog even een vliegtuig, nee dat lukt niet. We willen naar Comodoro Rivadavia, 250Km verder én een Ivecodealer. Maar eerst de 120Km weer terug naar de RN-3. Een beetje saaie route tot we in Fitz Roy stoppen voor de lunch. Ineke ziet grote zendmasten en we proberen de telefoon en hebben in een dorpje van niets een uitstekende verbinding. Het vliegtuig naar huis kunnen we vanaf hier boeken. We vertrekken 2 mei uit Montevideo, Uruguay en het is 3 mei als we laat in de avond in Amsterdam aankomen. Weer een zorg minder. Als we in de buurt van Caleta Olivia komen slingert de weg zich door de heuvels en langs de zee. We stoppen om weer naar zeeleeuwen te zoeken en vinden vlak voor Caleta twee grote kolonies zeeleeuwen op het strand. De Iveco aan de kant en we lopen bijna tussen de zeeleeuwen. Honderden zijn het, van klein tot erg grote leeuwen. We zitten een uurtje te genieten en zetten de Iveco voor de nacht een stukje verder op een duin, iets verder van de RN-3 en ook iets verder van die grote dieren die een hoop herrie maken maar ook behoorlijk stinken. De avondzon kleurt de omgeving bloedrood voor de nacht valt. Het is een prachtdag.

9-3 We gaan nog even langs de “leeuwen” voor we vertrekken, het blijft een mooi gezicht. Dan naar de supermarkt en de Clarokaart opwaarderen voor weer een maand Argentinië. Onderweg zien we een paar dolfijnen duikelen, maar die zijn iets te ver weg voor het mooie. We zijn in Comodoro Rivadavia en we gaan daar langs de Iveco om de kruiskoppeling te laten maken. De garages zoals ze er hier uitzien zouden direct door de arbeidsinspectie zoals dat vroeger werd genoemd, worden gesloten ivm de arbeidsomstandigheden. De monteur ligt buiten op de kiezels onder onze Iveco te sleutelen. Goed voor je rug. De onderdelen moeten ergens anders vandaan komen, hier hebben ze het niet in huis. Afwachten maar. Samen met de monteur zetten we de koppeling weer in elkaar. Het is laat en donker als alles weer vast aan de Iveco zit maar we kunnen hier blijven slapen binnen het hek van de garage.