Al final de nuestro viaje

30 april 2017 - Montevideo, Uruguay

15-4 Het was goed gegaan, heerlijk rustig zonder heen-en-weer gerij. Op ons eiland hebben we een slechte wifi dus gaan we even het dorp in en verzenden daar de vorige blog. Het is lekker weer en we rijden weer terug naar ons rustige eiland voor een middagje luieren in de zon.
16-4 Een beetje lawaai van een feestje ergens ver weg, ver genoeg om niet heel storend te zijn dus best goed geslapen. Dan weer verder en we stoppen 90 km verder in Carmelo nog steeds aan de Rio de la Plata. Een zandstrandje met zon en wat spelende kinderen, meer heb je voor een lekker middagje niet nodig.
17-4 De Claró-kaart heeft het begeven, hier in Uruguay. Ja, het is een Argentijnse kaart dus dat zal de oorzaak zijn. We kopen voor 60 pesos een Movistar kaart. Dat is hier het grootste telecombedrijf. Voor 2 weken hebben aan 200 pesos genoeg om te internetten. Maar dat kan niet in de winkel van Movistar, dat opladen moet weer bij een straatkiosk gebeuren. Die hebben een toetsenbordje, je telefoonnummer wordt ingetoetst, je geeft 200 pesos aan de mevrouw, die toetst het op het machientje in en klaar is kees. Een minuut later kan je weer internetten. Nog even langs de super en we rijden naar Colonia del Sacramento, een leuk oud stadje. Restanten van een oud fort en dito huisjes maken er een gezellige boel van. Het is zelfs een beetje toeristisch. Bij de jachthaven krijgen we weer fris water, zo kunnen we er weer voor een dag of vijf tegen. Een plekje aan de boulevard is onze slaapplek voor deze nacht. Je ziet vanaf hier de hi-speed veerboten van en naar Buenos Aires varen.
18-4 Help, het tegoed van de telefoon is al op. Raar, het zou voor twee weken voldoende moeten zijn. Dan maar weer naar een kiosk en we zetten er voor 400 pesos tegoed op. Hij doet het weer. Maar we gaan wel het internet beperken. In Playa Fomento vinden we weer een plek. Het is een vakantiedorp met lege huizen, uitgestorven is hier wel op zijn plaats. De plek is mooi maar er is niets te doen of te zien en dat is een beetje saai. Het einde van de reis komt in zicht en dat uit zich door een beetje saaie natuur. Het is niet meer spannend.
19-4 Een beetje somber weer als we opstaan, dat kan er ook nog wel bij. We hebben geen haast en 30 km verder staan we in Ecilda Paullier in het park van een “Zoo”. Het park is mooi, gratis, met stroom en water. Met als klap op de vuurpijl, de dieren. Wel acht (8) verschillende fazanten! Ja, zo zie je nog eens wat. Als we na een regenbuitje een wandeling door het park willen maken gooit Ineke de deur dicht en vraagt daarná “heb jij de sleutels?” Nee, die liggen nog binnen! Hoe maak je een kluis open is mijn volgende gedachte. Ineke begint een beetje zenuwachtig te lachen, maar heeft het duidelijk niet naar haar zin. Maar zoals iedere brandkast is te kraken heeft ook de Iveco zijn zwakke plek. De deurscharnieren zitten niet zoals bij een personenauto aan de binnenkant vast maar aan de buitenkant. Maar mijn gereedschapskist ligt ook binnen. Naar de beheerder, “heeft u een ringsleutel 13?” Nee, hij niet maar shovelmachinist die een stukje verder bezig is misschien wel. Ja, die heeft er een en geeft hem zomaar aan een stel vreemde mensen mee. Na tien minuten is de hele deur er uit en kunnen wij bij de autosleutels. Weer tien minuten later heeft de machinist zijn 'torca 13' terug met een paar klompjes als aandenken. Een les voor altijd; eerst vragen, dan de deur sluiten.
20-4 Het enige jammere van dit park is, je mag er maar één dag kamperen. Anders gaan mensen hier drie weken staan zegt de beheerder. Maar alles op zijn tijd en we rijden pas om 12 uur het park weer uit naar Playa Pascual, 60 km verder. Na de regen van vannacht is het wel weer beter. In dit stadje is een Movistarwinkel en daar willen we ook langs want de kaart is alweer leeg. De mevrouw kan ons niet helpen en verwijst ons naar Montevideo! Wat een gedoe, gelukkig moeten wij er toch heen, voor de scheepsagent voor de Iveco, maar je zal de andere kant op rijden dan kan je weer terug. Geen goed begin van die firma. De kampeerplek aan zee is prima en we zitten nog even in het zonnetje.
21-4 We hebben een straatnaam van de Movistarwinkel in Montevideo. Het is dé avenida van die stad blijkt als wij daar rondrijden. Even op de hoek parkeren bij een movistarwinkel maar die zegt dat we een stuk verder moeten zijn, bij het hoofdkantoor. Nog drukker wordt het en we parkeren de Iveco maar in een stalling. Een enorme winkel met evenzo veel help-balies. Na een tijdje wordt ons volgnummer op een scherm gezet en kunnen we eindelijk ons verhaal, dat de kaart in één dag leeg is, kwijt. De jongen kijkt in de computer en belt wat rond. Er zit een systeemfout bij Movistar, blijkt na een tijdje. Die zet het geld er wel op maar binnen 24 uur haalt het systeem het er ook weer af. Als na 1,5 uur alles het weer doet heeft Movistar er ook nog wat extra geld op gezet als 'goedmakertje'. Dat het internet het weer doet blijkt uit een mail van de scheepsagent, hij verwacht ons vanaf dinsdag. We hoeven er dus nog niet heen en we rijden naar een rustig weggetje aan de rand van de stad. Uitzicht op de zee en een strandje. Na een wandeling over dat strand gaat de deur dicht.
22-4 Het 'rustige' weggetje was niet helemaal rustig maar nét rustig genoeg. We 'moeten' ons een paar dagen vermaken voordat we ons bij onze scheepsagent kunnen melden met de douane- en autopapieren. Een stuk verder in Ciudad de la Costa is een super groot strand achter een duinenrij. Een heerlijke plek gevonden bij een restaurant aan het strand. Het is geen hoogseizoen en niemand kijkt op. Toch komt er iemand van het restaurant even nieuwsgierig kijken en een praatje maken. “No problomo” als wij hier gaan slapen, zegt hij.
23-4 Zon en nog eens zon en een heerlijke temperatuur. Zonnebaden op het strand van Uruguay. Om 11 uur komt een Engels sprekende mevrouw, Mary, langs en begint een praatje. Dat wordt zó gezellig dat zij ons uitnodigt voor de lunch. “Ik kom jullie om 1 uur ophalen met de auto”. Wij 'bakken' nog even door en ja hoor, daar is ze met haar 15 jaar oude zoon Marcel, die ook goed Engels spreekt. Wij dachten dat we naar haar huis zouden gaan maar het blijkt een chic restaurant te zijn een paar km verder aan de kustweg. Een heerlijke lunch met een goed glas wijn en leuk gezelschap, wat wil je nog meer. Zij komen deze zomer naar Europa en doen dan ook Brugge aan. Met wat heen en weer gemail kunnen we elkaar daar weer zien. Op die manier gaan we weer uit elkaar. Nog even van de zon genieten en het was weer een superdag.
24-4 Wat een superplek hier, rust en zon. Toch rijden we even weg, de was wegbrengen en rijden dan weer terug. We worden weer aangesproken als we in het zonnetje zitten, nu door Paula, een Italiaanse die in New York heeft gewoond maar na '9-11' hier is gaan wonen. Alweer een gezellig praatje. Als je wat nodig hebt, kom maar langs zegt zij en geeft haar adres én tel. nummer op. In de namiddag komt zij weer langs. Nu met hartige 'croisants'. Een maatje kleiner dan de Franse, maar met ham en kaas gevuld, de specialiteit van deze streek. Het avondeten is weer een klein hapje geworden. We waren net zo lekker afgevallen. Maar wat is iedereen toch super vriendelijk, deze reis.
25-4 We gaan naar de scheepsagent, die moet onze papieren in orde maken voor de Grande Nigeria, een RoRo van de Grimaldi-line. Om tien uur zijn we op het kantoor en om elf uur staan we weer buiten. A.s.vrijdag om twee uur bij de haven is de afspraak die we hier gemaakt hebben. We kopen in het centrum nog een grote reistas en een elektronische unster. We mogen max. 20 kg pp meenemen in het vliegtuig, dus zorgen we voor nul overgewicht. Bij de parking van de Iveco mogen we hem nog even vol water vullen en dan gaan we weer naar ons strandplekje. Helaas is het wat somber weer geworden dus zonnebaden zit er vanmiddag niet meer in.
26-2 Ineke dacht vannacht dat de Iveco om zou waaien ;-) Het stormde behoorlijk. Maar nu schijnt de zon weer. De surfers hebben hun golven en wij een mooie strandwandeling. Morgen gaan we pakken.
27-2 Wat heb je toch veel bij je, blijkt als je alles moet verplaatsen. Tijdens dat pakken krijgen we nog visite van Paula en ook de eigenaar van de strandtent waar we in de buurt staan. Ja, morgen gaan we écht weg. Ze hebben ons al een paar keer zien wegrijden om een paar uur later weer terug te zijn. De middag was weer een zonaanbidders dagje.
28-2 Onze, met veel moeite in elkaar “geprutste” gastank gaat naar de strandtent. We mogen hem niet met de boot meenemen en er zit toch een 'vreemde' aansluiting op. Weg ermee. Paula komt nog even een afscheidskadootje, een grote “parel”ketting. Uit Italië zegt zij. Zelf komt ze oorspronkelijk van Sicilië. Ze zou zó met ons mee willen naar Europa. Dag allemaal, en we vertrekken naar ons hotel waar de de tassen in onze kamer zetten en dan naar de haven. Er staan om twee uur vijf campers te wachten op de agent. Die controleert nog even de papieren met de douaneman en die laatste kijkt in de eerste twee auto's en gelooft het verder wel. Alweer geen controle van de Iveco. De agent krijgt een zoen, het is een meisje die agent, en de douaneman is vertrokken. Een grote sticker op de voorruit van de auto's zegt wie de eigenaar is en waar de auto's heen moeten. Antwerpen en Hamburg. De sleutels worden ingeleverd en wij mogen gaan 'stappen' in Montevideo. Wij zijn geen Zigeuners meer. Tot dinsdag 2 mei krijgen we de tijd om Montevideo te ontdekken want op die dag vertrekt ons vliegtuig naar huis. Woensdagavond 3 mei komen we laat aan op Schiphol en dan zit er een reis van een jaar op. We hebben veel gezien, meegemaakt en vooral genoten. Het zal wel weer wennen worden in een groot huis als je een jaar in een ruimte van 3x2 meter hebt geleefd. Je raakt elkaar thuis zomaar kwijt.

Wij vonden het heel leuk om de reacties te lezen na iedere nieuwe blog de wij verstuurden. Bedankt daarvoor.

Tot ziens in Den Haag.

Groetjes (nog uit Montevideo) van Berry en Ineke.

Foto’s

17 Reacties

  1. Mac:
    30 april 2017
    Bedankt voor jullie verhaal en foto's. Ja, het zal best wel even wennen zijn weer terug in het Haagje. Ik had dat altijd al na drie weken kamperen. Goede thuisreis en snel tot ziens. Groet van Mac.
  2. Ineke Spaanbroek:
    30 april 2017
    Jullie verhalen ga ik missen ! Goede terugreis en tot gauw, lieve groet, Ineke
  3. Wilbert en Rudy:
    30 april 2017
    Ongelofelijk dat jullie reisjaar al weer bijna voorbij is. Bedankt voor jullie mooie en spannende verhalen. Goede reis naar huis. Tot in Den Haag.
  4. Guus:
    30 april 2017
    Altijd ruzie om bij de foto's enige tekst te zetten......nu dus ook weer.
    Sommige mensen plakken een extra sleutel onder de auto, jullie dus een sleutel 13 ;-)
    Bedankt voor de mooie spannende verhalen, goede reis terug en tot gauw.
  5. Josje:
    1 mei 2017
    Wat is dat jaar omgevlogen aan de hand van de reisverhalen. bedankt!
    Nog even, dan weer veilig thuis. De kleinkinderen in de armen...
    Tot gauw....
  6. Nico en Ria:
    1 mei 2017
    Bedankt voor de mooie verhalen
    Hele gezellige reis terug gewenst
  7. Peter Schiper:
    1 mei 2017
    Wel Thuis !!!
  8. Edith Vermeer:
    1 mei 2017
    Het was heel leuk om jullie te volgen,( met de atlas erbij ). We hebben genoten van de mooie verhalen en de spannende avonturen. Het is voor ons ook wennen om geen verslag meer te krijgen, afkicken dus. Welkom thuis en in jullie grote huis moeten jullie maar een mobieltje meenemen om elkaar te vinden. :) :). Dank jullie wel en lieve groeten.
  9. Gonnie van Evert:
    1 mei 2017
    Leuk om jullie te volgen op jullie reis ! Goede vlucht en tot ziens.
    Gr. Gonnie.
  10. Hanny:
    1 mei 2017
    Jongens, wat hebben jullie veel beleefd. Heerlijk om met jullie mee te mogen genieten. Goede terugreis en tot ziens in ons eigen landje!
  11. Fenny:
    1 mei 2017
    Jullie laatste dag/nacht daar aan de andere kant van de wereld.
    Ik heb genoten van het "meereizen", van jullie verhalen en prachtige foto's. Maar zéker vind ik het heel fijn om jullie straks weer in levende lijve te ontmoeten! Goede reis en een behouden aankomst. Wel-thuis. Liefs en groet van mij....F.
  12. Daan & Marjo Catto:
    2 mei 2017
    we hebben van jullie verhaal genoten, soms met kromme tenen maar meestal met een brede smile. we hopen dat jullie terug reis even voorspoedig verloopt als de hele trip, wel thuis!
  13. Cees:
    2 mei 2017
    Bedankt voor de mooie verhalen we hebben er van genoten, heb een goede terugreis.
  14. Yvonne:
    3 mei 2017
    Ach alweer het laatste reis verhaal, wat was het leuk, bedankt daarvoor! Hele goeie terugreis en tot gauw!
  15. Agnes Wilken:
    6 mei 2017
    Jullie bedankt Ber en Ineke voor jullie prachtige reisverslag! Ik heb genoten!
    Liefs
  16. Bertvolkers:
    12 mei 2017
    En ja, ook ik heb genoten van jullie reisverslagen, heel boeiend, dus bedankt, Bert
  17. Francois&Nicole Lavigne:
    18 mei 2017
    Nous avons été heureux d'avoir eu votre visite a Gatineau Canada. Bon retour a votre maison.